Bijna in Vezelay en dan?
Door: Marnix
Blijf op de hoogte en volg Marnix
08 Mei 2013 | Frankrijk, Arcy-sur-Cure
Vezelay en dan?
Vandaag een korte dag, althans een korte wandeling van een kleine 15 km. en veel pauzes want ik kon pas om 5 uur bij de gite terecht. Helaas miezerde het vanochtend maar hier en daar vond ik toch een droge plek; een bushokje, een overdekte wasplaats, een restaurant, een hokje bij een tennisveldje, om te zitten, te eten, te schrijven en te lezen.
Deze halve rustdag gaf mij veel tijd om na te denken over de te volgen route vanaf Vezelay. Er zijn ruwweg 2 mogelijkheden. Doorsteken naar Le Puy. Dit is een zeer mooie route die door de Morvan gaat maar ook zwaarder en langer is. Deze route heb ik voorbereid en de route boekjes liggen op mij te wachten in Vezelay (met dank aan Richard en Jolanda voor het verzenden). Het alternatief gaat rechter en westelijker via Limoges naar St Jean Pied de Port. Deze route is een stuk korter en is gangbaarder wanneer je via Vezelay reist of daar start, waardoor ik op die route meer kans op ontmoetingen heb.
Er zijn nog meer minnen en plussen maar die bespaar ik jullie. Ik heb de afgelopen dagen gemerkt dat ik genoeg heb van het vele alleen zijn. De leukste momenten tijdens de afgelopen weken waren de ontmoetingen met medewandelaars/pelgrims.
Het samen lopen en/of samen eten geeft zoveel meer dan alleen op een kamertje zitten. Misschien ben ik te ongeduldig maar ik wil er graag meer zien en spreken, en eventueel ook een tijdje samen reizen als dat past en klikt.
Daarnaast begin ik een gevoel te krigen voor hoe lang en hoe ver het is. Ik ben met mijn 6e week bezig, heb ruim 900 km gelopen en moet nog 11 weken en afhankelijk van de route nog 1600 tot 1900 km.
Toen ik besloot om deze reis te maken, vorig jaar 1 november, voelde het alsof ik alleen maar een leeg huis achter zou laten. Door de tijd en nu ook de afstand voelt dat heel anders. Ik heb ontzettend veel achtergelaten, mijn familie, vrienden en collega's en niet te vergeten Moos. Door al jullie reacties op eerst mijn plan en nu deze weblog weet ik dat jullie enorm meeleven en dat gaf en geeft mij veel steun om dit te doen en door te gaan en hopelijk nog veel dingen mee te maken en vooral mensen te ontmoeten maar ik wil de reis niet langer of moeilijker maken dan nodig is want ik verlang er naar deel uit te maken van mijn familie, een vriendengroep, een team en met elkaar te leven, plannen te maken en uit te voeren.
Vandaag hoorde ik eerst een vogeltje dat leek te zingen "le puy, le puy, le puy". Was dat een teken? Een paar uur later hoorde ik een hop. Dat was de eerste keer tijdens deze reis en als je de hop hoort dan weet je dat je in het zuiden bent aangekomen. Maar van hop kan ik doel afleiden dus dan moet ik toch zelf de keuze maken.
Ik denk dat ik weet hoe het verder moet. Eerst naar Vezelay en dan op zoek naar een route boekje richting Limoges en of een wandelmaatje en misschien wel allebei.
Oh ja, morgen is het hemelvaartsdag, een mooie kans om een oude traditie te laten herleven. Allemaal veel plezier met dauwtrappen.
Ultreia, X
Vandaag een korte dag, althans een korte wandeling van een kleine 15 km. en veel pauzes want ik kon pas om 5 uur bij de gite terecht. Helaas miezerde het vanochtend maar hier en daar vond ik toch een droge plek; een bushokje, een overdekte wasplaats, een restaurant, een hokje bij een tennisveldje, om te zitten, te eten, te schrijven en te lezen.
Deze halve rustdag gaf mij veel tijd om na te denken over de te volgen route vanaf Vezelay. Er zijn ruwweg 2 mogelijkheden. Doorsteken naar Le Puy. Dit is een zeer mooie route die door de Morvan gaat maar ook zwaarder en langer is. Deze route heb ik voorbereid en de route boekjes liggen op mij te wachten in Vezelay (met dank aan Richard en Jolanda voor het verzenden). Het alternatief gaat rechter en westelijker via Limoges naar St Jean Pied de Port. Deze route is een stuk korter en is gangbaarder wanneer je via Vezelay reist of daar start, waardoor ik op die route meer kans op ontmoetingen heb.
Er zijn nog meer minnen en plussen maar die bespaar ik jullie. Ik heb de afgelopen dagen gemerkt dat ik genoeg heb van het vele alleen zijn. De leukste momenten tijdens de afgelopen weken waren de ontmoetingen met medewandelaars/pelgrims.
Het samen lopen en/of samen eten geeft zoveel meer dan alleen op een kamertje zitten. Misschien ben ik te ongeduldig maar ik wil er graag meer zien en spreken, en eventueel ook een tijdje samen reizen als dat past en klikt.
Daarnaast begin ik een gevoel te krigen voor hoe lang en hoe ver het is. Ik ben met mijn 6e week bezig, heb ruim 900 km gelopen en moet nog 11 weken en afhankelijk van de route nog 1600 tot 1900 km.
Toen ik besloot om deze reis te maken, vorig jaar 1 november, voelde het alsof ik alleen maar een leeg huis achter zou laten. Door de tijd en nu ook de afstand voelt dat heel anders. Ik heb ontzettend veel achtergelaten, mijn familie, vrienden en collega's en niet te vergeten Moos. Door al jullie reacties op eerst mijn plan en nu deze weblog weet ik dat jullie enorm meeleven en dat gaf en geeft mij veel steun om dit te doen en door te gaan en hopelijk nog veel dingen mee te maken en vooral mensen te ontmoeten maar ik wil de reis niet langer of moeilijker maken dan nodig is want ik verlang er naar deel uit te maken van mijn familie, een vriendengroep, een team en met elkaar te leven, plannen te maken en uit te voeren.
Vandaag hoorde ik eerst een vogeltje dat leek te zingen "le puy, le puy, le puy". Was dat een teken? Een paar uur later hoorde ik een hop. Dat was de eerste keer tijdens deze reis en als je de hop hoort dan weet je dat je in het zuiden bent aangekomen. Maar van hop kan ik doel afleiden dus dan moet ik toch zelf de keuze maken.
Ik denk dat ik weet hoe het verder moet. Eerst naar Vezelay en dan op zoek naar een route boekje richting Limoges en of een wandelmaatje en misschien wel allebei.
Oh ja, morgen is het hemelvaartsdag, een mooie kans om een oude traditie te laten herleven. Allemaal veel plezier met dauwtrappen.
Ultreia, X
-
08 Mei 2013 - 22:15
Leo Bom:
beste Marnix,
Er is een beeld van een paard met een ruiter. Dat paard is je lijf met alle leden. De ruiter ben jij. Ze horen bij elkaar en moeten voor elkaar zorgen. Ze kunnen elkaar afmatten, treurig maken, vrolijk en dol maken. Als ze naar elkaar gaan luisteren en ook van elkaar gaan houden, nemen ze elkaar mee, zijn ze ijzersterk en kunnen ze heel ver komen.
Op jouw tocht zijn paard en ruiter heel druk met elkaar. Misschien maakten ze zoiets nooit eerder mee in hun leven. Geef "hem" vanavond maar een extra wortel en een aaitje over het hoofd, dat heeft hij wel verdient.
Hgr Leo -
08 Mei 2013 - 23:03
Roel Van Dijk:
Hallo Marnix, ik ben even uit de lucht geweest maar volg je tocht met veel belangstelling en genoegen.
Vezelay, een bijzondere plaats. Vroeger vertrekplaats van de 2e en 3e kruistocht, meen ik me te herinneren, alhoewel die kruisvaarders niet al te frisse jongens waren.... Een klein dorpje met een enorme kerk op de top van de heuvel. Het loont de moeite een dienst in die kerk bij te wonen. Het koor van monniken en nonnen zingt ontroerend mooi. Op die plek had ik voor het eerst het gevoel in de voetstappen van ontelbare pelgrims te lopen die me al die eeuwen voor waren gegaan. Heel bijzonder.
Wat betreft je routekeuze, van Le Puy naar de Pyreneeën loop je ook niet echt alleen hoor. En mocht je al te weinig medepelgrims naar je zin ontmoeten in Frankrijk, dan kun je je hart nog ophalen in Spanje op de Camino. Ik schrok me rot toen ik merkte dat ik in Roncevalles in een dagcohort van ruim meer dan 100 mensen terecht kwam. Dat was in 2005, dat zal nu inmiddels ook wel veel meer zijn.
Een goed routeboekje vanuit Vezelay naar St. Jean Pied de Port vond ik de volgende uitgave: "Itinéraire du Pèlerin de Saint-Jacques: Voie Historique de Vézelay", door Monique & Jean-Charles Chassain. Een uitgave met gedetailleerde losse kaartjes. Wellicht in Vézelay te verkrijgen. Er is een Nederlandse vertaling beschikbaar bij het Genootschap van St. Jacob. Misschien een idee om die op te laten sturen?
Geniet van je tocht. Ik doe het op afstand.
Hartelijke groet,
Roel
-
09 Mei 2013 - 00:30
Ingrid:
Hallo Kanjer!
Je blog is al 3700 keer bekeken. Zoveel mensen die jouw tocht volgen en konden die mensen ook maar een stuk met je meelopen zoals in het begin van je reis en niet alleen in gedachten. Ik begrijp dat je behoefte aan contact hebt want ervaringen delen geeft dubbele vreugde. Als je een stuk verder bent dan zal het anders worden lees ik van Roel van Dijk. Ik hoop ook van harte dat je leuke mensen zult ontmoeten.
Vandaag weer gelachen met Moos. We hadden een piepspeeltje wat hij grappig maar ook wel griezelig vond. Of het toeval was of slimmigheid..., vast het laatste..., ging Moos met zijn poot erop staan en liet het speeltje 2 keer piepen. Ik merk ook dat Moos een avondhond is. Voor het eten lopen we een rondje park en na zijn eten moeten we met hem spelen. Met zijn bot loopt hij rondjes, laat zich door iedereen aaien en knort van tevredenheid. Dan komt hij heerlijk op de bank liggen. Ik vrees dat hij straks weer aan zijn mand moet gaan wennen. Af en toe ligt hij er nog wel in maar languit liggen is toch veel lekkerder! ;-)
Vanaf 1 mei mogen er geen honden meer naar Zeumeren, het meer met strandje hier in Voorthuizen. Via via geinformeerd en kunnen we naar een meertje vlakbij Kootwijkerzand. Dat gaan we met mooi weer ontdekken zodat Moos lekker het water in kan!
Hoe gaat het met jouw slaapplaatsen? Zijn de bedden in Frankrijk kleiner en ga je dan een beetje diagonaal liggen?
Marnix, ik wens je veel succes met de keuzes die je gaat maken en ik kijk uit naar je volgende verslag!
Het is na middernacht en Moos kijkt me al aan voor zijn laatste rondje naar buiten voor vandaag.
Een knuf van Moos en van mij!
Groetjes, Ingrid -
09 Mei 2013 - 11:14
Jan Van Ree:
Hoi Marnix,
Wat is de tijd toch een raar ding. aan de ene kant lijkt het al dat je een hele poos weg ben en aan de andere kant is het nog maar net geleden dat je bent vertrokken. Ondertussen heb je al ongeveer 1/3 van de tocht gedaan. Je hebt allerlei mooie momenten en diverse zware momenten meegemaakt.
Over de te maken keuze kan ik je niet adviseren. Het enige dat ik kan zeggen. Wat je ook beslis, geniet ervan.
groetjes
Jan
-
09 Mei 2013 - 15:33
Wanda Versluis:
Hoi Marnix,
Zo te lezen loop je een erge natte en daardoor ook extra zware tocht.
Je bent idd al een enorme lange tijd van huis en ik kan mij voorstellen dat je dan weer naar huis etc verlangd maar net als na een vakantie is dat even leuk maar dan wil je toch eigenlijk wel weer terug naar waar je vandaan komt ( zo vergaat dat mij meestal ).
Toen de week van Anja en mij erop zat wilde ik eigenlijk stiekem wel doorlopen maar dat kon helaas niet en als ik er aan dacht om alleen verder te moeten dan kreeg ik toch wel een heel ongemakkelijk gevoel.
Het lijkt mij voor de hand liggen dat je nu wel eens samen met iemand zou willen lopen maar laat daar je wandel keuze niet van afhangen, eerst maar naar Vezelay........Jeetje wat is dat al een mijlpaal!!!
Misschien kun je even pauze nemen, mits dat je niet te veel uit je ritme haalt en misschien krijg je dan plots een ingeving over de te lopen route en wie weet loopt er nu wel iemand met dezelfde gedachte als jij naar Vezelay en is het nu alleen nog maar een kwestie van de juiste tijd op de juiste plaats.....voila, probleem opgelost want wat moet zijn zal zo zijn!!
Nou ja ws denk je lekker kletsen daar vanuit Nederland, je kent me niet eens......is ook zo.....maar ik bewonder je enorm en vind het leuk om je verhalen te lezen en om daar af en toe op te reageren.
Laat het los en het komt vanzelf goed,
Groetjes Wanda -
09 Mei 2013 - 18:18
Annemarie:
Hoi lieve Marnix,
We houden jouw blogsite goed in de gaten en lezen van je avonturen. Veel, heel veel respect voor jouw.
Gelukkig wordt het een beetje bij beetje wat beter weer. Ik heb een leuk nieuwtje voor jouw, je gelooft het niet. Ik heb mijn eerste geocaching gedaan en ik vond het geweldig. Als je terug bent vertel ik het jouw in geuren en kleuren.
Wij wensen jouw een goede reis verder en houden jouw site in de gaten.
Lieve knuffels van ons (de Oortjes) -
09 Mei 2013 - 21:04
Ben En Marianne Eefting En Geerling:
Ha die Marnix,
Na zelf enkele dagen weg te zijn geweest vandaag je verslag bijgelezen. Leuk en vooral heel dapper (mag dat woord nog?). Wij maakten enkele wandelingen in de Ardennen...pindanootjes dus. En we liepen niet alleen en we wisten waar we heen gingen en zouden slapen. Maar jouw verslag is wel veel mooier en je ervaring rijker. Maar zonder dalen geen toppen.
Houd moed! Je gaat richting zon, hopelijk leuke loopgegnoten en komt steeds dichter bij je doel. Groetjes Marianne en Ben -
10 Mei 2013 - 10:42
Martijn(de Hondenliefhebber):
Hi Marnix,
Fantastisch te lezen wat je allemaal meemaakt. Je bent een geboren schrijver lijkt het wel.
Voor mijn gevoel loop ik de route met je mee.
Ik verheug me op de komende verslagen.
(Ik mis Moos in het roedel. Je weet dat hij één van mijn leidinggevende honden is, en tevens mijn maatje in het veld, maar het is goed om te lezen dat het goed met hem gaat)
Heel veel plezier en wandel ze!!
Groeten Corrie & Martijn (de Hondenliefhebber)
-
10 Mei 2013 - 12:26
Marcel:
Mijn tip: kies op het allerlaatste moment, als je weer terug bent kan dat niet meer en moet alles gepland worden, nu niet. Laat het afhangen van de wind, de zon, een mooi uitzicht, leuke mensen,..........'go with the flow'.
Bo(o) voyage!
Marcel -
10 Mei 2013 - 17:30
Petra & Paul:
Hoi Marnix,
We lezen je reisverslagen met veel plezier en door je beeldende en open manier van schrijven is het net alsof we telkens een stukje meelopen. Mooi om het op die manier een beetje te mogen meemaken.
Nog veel wandelgenot en inspirerende gedachten gewenst!
Groet
Petra & Paul -
10 Mei 2013 - 18:03
Jeroen Scholten:
Hallo Marnix,
Alles wat jij schrijft is zo herkenbaar. Je onderneemt de tocht om andere mensen, plekken en dingen te zien en ontmoeten, maar stiekem verlang je naar huis. Daar zijn je vrienden, bekenden en de mensen die om je geven. Deze tocht is er voor om daar achter te komen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat het een super mooi avontuur is en dat zeker de moeite waard is om heelhuids in Santiago aan te komen. Dit pakken ze je nooit meer af.
Je denkt natuurlijk: wie is die man? Ik loop op dit moment de tocht ook. Overmorgen kom ik aan in Troyes. Ik werd op je pagina gewezen omdat je foto's over de overstroming had en dat je een week voor mij loopt. Mocht het je interesseren om mijn site te bekijken, dan kun je deze vinden op www.waarisjeroen.nl.
Ik wens je nog super veel succes en misschien dat we elkaar nog treffen onderweg. You never know...
Nu is het nog "bon camino".
Jeroen (www.waarisjeroen.nl) -
11 Mei 2013 - 12:52
Ernie Van Brink:
Lieve Marnix,
De vogel riep waarschijnlijk niet voor niets "Le Puy".... Ben erg benieuwd welke route je gaat kiezen, welk deel van jou (weet je nog, voice dialogue) aan het langste eind gaat trekken?
In Vezelay heb ik vorig jaar nog een kaarsje voor Lilian gebrand; de kathedraal is zeer de moeite waard en ik weet zeker dat je daar mensen ontmoet met wie je (even) kunt optrekken.
Gisteren een etappe gelopen van de Achterhoekse Vierdaagse (wie het kleine niet eert......) met een vriendin die vorig jaar een stuk heeft gelopen van de route naar Santiago. Zij is zeer geinteresseerd in jouw verhalen en gaat jou volgen via deze site.
Veel WB momenten toegewenst en tot de volgende keer!
Liefs,
Ernie -
11 Mei 2013 - 13:54
De Regenboogers:
Hallo Marnix.
Ben weer van vrije dagen terug en met de bewoners je reisverslagen gelezen.Iedereen heeft er wel wat op te zeggen.Het gaat van wat knap,tot niet goed bij zijn hoofd.(leuk he)We blijven je volgen.
Goede reis en geniet er van!!
De abrikoosjes en Leny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
