Troyes
Door: Marnix
Blijf op de hoogte en volg Marnix
03 Mei 2013 | Frankrijk, Troyes
Na een ochtend van lichte regen en zware regen stond ik rond 1 uur bij de gesloten Kathedraal. De route van vandaag stond weliswaar in het teken van water, want links lag een kanaal en rechts meanderde de Seine of lag er een moeras. Daarbovenop kwam dan nog eens het hemelwater. Kennelijk is mijn waterdichte jas niet helemaal waterdicht, want ik kwam uiteindelijk behoorlijk doorweekt in het centrum van Troyes en een paar uur later, na nog meer lichte regen,nog natter op mijn slaap adres. Maar daar kwam alles goed. Een minuut of wat na mij, bereikte een groepje van 4 Nederlandse pelgrimgangers hetzelfde doel; La Chapelle de Tuilerie. Ik had deze 4 man, Wim & Corrie, Loes en Ben een paar dagen eerder al ontmoet en toen een paar uur samen opgelopen en natuurlijk veel gekletst. We waren nog lang niet uitgepraat en tijdens het heerlijke avondeten dat de zusters voor ons hadden klaargemaakt, was er alle gelegenheid om de kennismaking te verdiepen.
De gastvrijheid van de zusters is zeer bijzonder want ze haalden werkelijk alles uit de kast, aan matrassen, kussens en dekens om 2 van ons 5-en in de geimproviseerde slaapzaal geriefelijk te maken. Hetgeen volgens mij gaat lukken.
Na het diner kregen we nog een ronfleiding over het domein en eindigden we in de kapel met een gebed en een ave-maria. Een bijzondere en warme afsluiting van een bijna verzopen dag.
Ik heb vooral bewondering gekregen voor de zusters. Als ze met ons praten, en dat doen ze veel en vrijelijk, dan zijn ze niet alleen vriendelijk en rustig maar ze stralen gewoon.
Tussen de vele bijzondere en hartelijke gastadressen in, zal dit adres een speciale plaats innemen.
Deze pelgrimstocht begint steeds meer als een enorm geschenk te voelen. Of beter gezegd het is een verzameling pareltjes die tezamen met wat hopelijk nog gaat komen een zeer bijzondere beLEVENis is.
Ultreia, X
De gastvrijheid van de zusters is zeer bijzonder want ze haalden werkelijk alles uit de kast, aan matrassen, kussens en dekens om 2 van ons 5-en in de geimproviseerde slaapzaal geriefelijk te maken. Hetgeen volgens mij gaat lukken.
Na het diner kregen we nog een ronfleiding over het domein en eindigden we in de kapel met een gebed en een ave-maria. Een bijzondere en warme afsluiting van een bijna verzopen dag.
Ik heb vooral bewondering gekregen voor de zusters. Als ze met ons praten, en dat doen ze veel en vrijelijk, dan zijn ze niet alleen vriendelijk en rustig maar ze stralen gewoon.
Tussen de vele bijzondere en hartelijke gastadressen in, zal dit adres een speciale plaats innemen.
Deze pelgrimstocht begint steeds meer als een enorm geschenk te voelen. Of beter gezegd het is een verzameling pareltjes die tezamen met wat hopelijk nog gaat komen een zeer bijzondere beLEVENis is.
Ultreia, X
-
03 Mei 2013 - 23:38
Charles:
Hoi Marnix,
Ik bedacht vandaag dat jouw naam op Asterix rijmt, en dat het Galiische land voor jou wel als een thuisland moet voelen... Als ik op zaterdag een wandelingetje wil plannen, dan kom ik niet veel verder dan een klein Belgisch rondje, maar jij gaat met rasse schreden en misschien wel wat toverdrank het hele Gallische land door!
En wat voor soort zusters zijn het? Oblates de Saint Francois de Sales misschien? Dat is een leuke club!
Geluk met een kloostertje, maar wel pech met al die gesloten kerken!! Moet je toch nog een keer terug. Maar hoe zuidelijker je komt, en je bent al wat onder Parijs, hoe groter de kans dat ze open zijn... Of kom je er gewoon altijd tussen de middag langs?
Mooie verdere wandeling toegewenst!
Charles
-
03 Mei 2013 - 23:52
Ingrid:
Geweldig Marnix. Ik ben blij voor je dat je een geweldige tocht hebt!
Vanavond hoorden we op het nieuws dat er dikke hagelstenen waren gevallen in Oost-Frankrijk en natuurlijk denken we dan meteen aan jou!
Zo fijn dat je werd opgevangen door de zusters. Dat heb je dan ook echt even nodig als je als een verzopen katje aankomt. En dan nog een heerlijk maal met gezellige mensen om je heen. Ik gun je het zo! Nou, ik heb 2 jaar op internaat gezeten bij de zusters en die waren wel behoorlijk streng. Zou ik daarom zo braaf geworden zijn? ;-)
Degene die écht heel braaf is, ligt hier naast me te knorren op de bank. Hij is net uitgelaten en heeft een appeltje gegeten, nog even gespeeld met de jongens, lekker aan zijn buffelbot geknaagd (die zelfs werd vastgehouden voor Moos door Bernhard) en is nu heel tevreden aan het dromen. Vanmorgen heeft Moos nog een lekkere borstelbeurt van Gerben gehad. Daarna kwam hij zijn verloofde, de buurhond, nog tegen.
Vandaag belde (voor mij 'tante') Trees op en hebben we gezellig gesproken, ook over jou! Als Moos naar het volgende logeeradres gaat, dan ga ik met mijn moeder gezellig een keer naar Waalwijk. Toen ik vroeger het bord Waalwijk zag dan ging ik al lachen. Zo blij was ik dan dat ik mocht logeren bij Lilian en de familie. Een van mijn mooiste jeugdherinneringen!
Een hele fijne voortzetting van je prachtige reis!
Take care x -
04 Mei 2013 - 08:13
Piet&Lein:
Hoi Marnix,
Goed om te lezen dat het je goed gaat. We genieten (vanaf de zijlijn) met je mee door het lezen van al je ervaringen. Je bent al een heel eind gevorderd, en niet alleen in kilometers! Bijzonder om zo door al die landschappen heen te stappen, en het om je heen te zien veranderen.
Het ga je goed, en geniet!
Piet&Lein -
04 Mei 2013 - 10:53
KaMiJaMe:
Ha die Marnix,
De tijd vliegt voorbij en je bent alweer dik een maand op pad. Merel heeft inmiddels door dat je niet naar Schiphol bent gelopen om daar het vliegtuig te pakken maar echt alles te voet aan het doen bent! Niet te filmen gewoon!
Het is mooi om te lezen hoe je alles in je opneemt. Met elke kilometer die je loopt, verandert de natuur om je heen. Alles bloeit en maakt een nieuwe start in de lente. Een mooie symboliek.
Voorwaarts maar weer, en wij, zoals vele mensen om je heen, reizen in gedachte met je mee.
Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens mogen komen
waarop je heel dankbaar, heel blij
onbekende havens zult binnenvaren.
Buen Camino!
Ka, Mi en de kids -
04 Mei 2013 - 14:05
Timo:
Marnix,
Fijn te vernemen dat het goed met je gaat
en dat je zo van het avontuur kunt genieten!
Door de mooie reisverslagen geniet ik (en vele anderen) met je mee.
Het ga je goed!
Timo -
04 Mei 2013 - 18:51
Guus, Maud, Noor En Michèle:
Dag Marnix!
We genieten zo van je reisverslagen! Elke keer kijken we weer uit naar een nieuw verslag. Wat ben je al ver gevorderd in Frankrijk; al "onder "Parijs.
Ga zo door! Veel geluk en wandelplezier toegewenst door ons viertjes.
groetjes uit Nieuwegein,
Guus, Maud, Noor en Michèle -
05 Mei 2013 - 14:54
Ernie Van Brink:
Lieve Marnix,
Wat heerlijk om jouw verhalen te lezen en fijn dat je het joie de vivre ervaart! Afgelopen week had ik met je te doen, zo koud en nat in Frankrijk. Zelfs in de Drome, bij de caravan, was het niet te harden......Volgende week doe ik een nieuwe poging en zal weer naar je zwaaien! Jouw magnolia bloeit mooi, net als de tulpen. Gisteren nog even met je moeder gepraat; we houden contact met elkaar over het huis.
Jaap is op dit moment het gras bij jou achter aan het maaien; hij komt er nauwelijks doorheen..........
Geniet en bezin en tot de volgende keer!
Liefs,
Ernie -
05 Mei 2013 - 15:10
Jan :
Hoi Marnix,
Goed om te lezen dat het goed met je gaat en er zo van geniet.
Wandel met veel plezier verder.
groetjes, Mariët en jan -
05 Mei 2013 - 20:08
Frank:
marnix, mooi verslag weer. ik kan me de sfeer helemaal voorstellen, de gesprekken tijdens en na het lopen, een gezamenlijk doel...
maar ik wil wel eens weten hoe jij aan je slaapadressen komt?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
