On the road again...
Door: Marnix
Blijf op de hoogte en volg Marnix
24 April 2013 | Frankrijk, Signy-l'Abbaye
On the road again...
De hele dag speelde dit stukje songtekst door mijn hoofd. Het ging ook niet verder dan: on the road again and I can't wait to get on the road again. Intussen heb ik het opgezocht; het is van Willie Nelson en dit couplet is wel van toepassing op mijn weg.
"On the road again
Goin' places that I've never been
Seein' things that I may never see again
And I can't wait to get on the road again"
Na een dag min of meer stilzitten, was ik blij om weer op weg te kunnen. Hoewel met gemengde gevoelens. Gisterenavond kreeg ik het slechte nieuws dat bij mijn vader een nieuwe behandeling noodzakelijk is. De artsen zijn er snel bij en er wordt direct behandeld maar het is wel een flinke tegenvaller. Gelukkig zijn hij en mijn moeder positief gestemd en passen ze hun zomerprogramma aan deze nieuwe ontwikkelingen aan. Er is altijd een weg vooruit, een keuze, een stap vooruit te zetten maar daarom is het nog niet altijd gemakkelijk en ik bewonder hun levenshouding om hier zo mee om te gaan en het voor mij en mijn broer daarmee ook gemakkelijker te maken.
Mijn scheenbeen problemen zijn daarmee vergeleken natuurlijk niets maar ook die hielden me de hele dag bezig. In het begin ging het goed maar dacht ik dat ik steeds iets voelde. Aan het eind van de lange etappe was er veel meer te voelen maar gelukkig geen sterke pijn.
Tussen al die gedachten en gevoelens kwam dan steeds dat vrijheidsgevoel. Het weer was er dan ook naar; een groot deel van de dag heb ik met alleen een t-shirt gelopen en de omgeving was ernaar; het landschap bestaat uit traag rollende heuvels en een weg die er tussendoor en soms erg over heen kronkelt. Op die heuvels; afwisselend grote versgeploegde akkers, groenebweilanden, kleine bossages en hagen met daarin een soort stoomwolken; de bloeiende meidoorn.
En die weg had ik zo ongeveer voor mij alleen. Zo nu en dan een gehucht en daartussen soms een enkele boerderij met kilometers lucht en land ertussen! Wat een vrijheid maar ook eenzaamheid.
Frankrijk is wat dit betreft echt anders dan België en dat geldt ook voor het eten, beter gezegd voor het diner want over het ontbijt ben je hier snel uitgepraat. Voor 17 euro had ik een menu du terroir van 4 gangen en voor 12 euro een menu du jour van 3-gangen. Met gerechten als Lapin au Cidre, Boeuf Bourguignon, Ile flottante en Hemelse Modder wist ik meteen dat ik in Frankrijk was.
Het kaasplateau en de heerlijke huiswijn maakte dat beeld compleet.
I am on the road again en hij eindigt iedere avond in een Frans restaurant.
Soms zit daar dan zomaar een andere pelerin, zoals eergisteravond Jan iit Winterswijk.
Ik ben benieuwd wie ik morgen zal aantreffen.
Iedereen maar in het bijzonder voor mijn vader en moeder, Ultreia, X
De hele dag speelde dit stukje songtekst door mijn hoofd. Het ging ook niet verder dan: on the road again and I can't wait to get on the road again. Intussen heb ik het opgezocht; het is van Willie Nelson en dit couplet is wel van toepassing op mijn weg.
"On the road again
Goin' places that I've never been
Seein' things that I may never see again
And I can't wait to get on the road again"
Na een dag min of meer stilzitten, was ik blij om weer op weg te kunnen. Hoewel met gemengde gevoelens. Gisterenavond kreeg ik het slechte nieuws dat bij mijn vader een nieuwe behandeling noodzakelijk is. De artsen zijn er snel bij en er wordt direct behandeld maar het is wel een flinke tegenvaller. Gelukkig zijn hij en mijn moeder positief gestemd en passen ze hun zomerprogramma aan deze nieuwe ontwikkelingen aan. Er is altijd een weg vooruit, een keuze, een stap vooruit te zetten maar daarom is het nog niet altijd gemakkelijk en ik bewonder hun levenshouding om hier zo mee om te gaan en het voor mij en mijn broer daarmee ook gemakkelijker te maken.
Mijn scheenbeen problemen zijn daarmee vergeleken natuurlijk niets maar ook die hielden me de hele dag bezig. In het begin ging het goed maar dacht ik dat ik steeds iets voelde. Aan het eind van de lange etappe was er veel meer te voelen maar gelukkig geen sterke pijn.
Tussen al die gedachten en gevoelens kwam dan steeds dat vrijheidsgevoel. Het weer was er dan ook naar; een groot deel van de dag heb ik met alleen een t-shirt gelopen en de omgeving was ernaar; het landschap bestaat uit traag rollende heuvels en een weg die er tussendoor en soms erg over heen kronkelt. Op die heuvels; afwisselend grote versgeploegde akkers, groenebweilanden, kleine bossages en hagen met daarin een soort stoomwolken; de bloeiende meidoorn.
En die weg had ik zo ongeveer voor mij alleen. Zo nu en dan een gehucht en daartussen soms een enkele boerderij met kilometers lucht en land ertussen! Wat een vrijheid maar ook eenzaamheid.
Frankrijk is wat dit betreft echt anders dan België en dat geldt ook voor het eten, beter gezegd voor het diner want over het ontbijt ben je hier snel uitgepraat. Voor 17 euro had ik een menu du terroir van 4 gangen en voor 12 euro een menu du jour van 3-gangen. Met gerechten als Lapin au Cidre, Boeuf Bourguignon, Ile flottante en Hemelse Modder wist ik meteen dat ik in Frankrijk was.
Het kaasplateau en de heerlijke huiswijn maakte dat beeld compleet.
I am on the road again en hij eindigt iedere avond in een Frans restaurant.
Soms zit daar dan zomaar een andere pelerin, zoals eergisteravond Jan iit Winterswijk.
Ik ben benieuwd wie ik morgen zal aantreffen.
Iedereen maar in het bijzonder voor mijn vader en moeder, Ultreia, X
-
25 April 2013 - 08:19
Roel Van Dijk:
Alleen met een T-shirt aan gelopen? Pas maar op dat je niet wordt opgepakt wegens indecent exposure....
Groet,
Roel -
25 April 2013 - 10:04
Ingrid:
Lieve Marnix,
You're on the road again with mixed feelings. Dat is een tegenvaller voor je vader en ook na zijn longontsteking. Gelukkig is je vader in de beste handen. Wel moeilijk voor jou om te horen als je zo ver van huis bent. Heel fijn de positieve levenshouding van je ouders!
Gisteren weer een lange wandeling gemaakt met Moos. Jij moet lachen om een lange wandeling natuurlijk maar voor mijn doen was 2 uur lopen toch heel wat! Moos dook weer een beekje in en huppelde door het water. Even laten kwam hij een blonde labrador tegen en samen gingen ze rondjes rennen over een groot grasveld. Hierna nog door het heuveltjesbos waar ik met Lilian en ook Max een aantal keren ben geweest. Thuisgekomen was Bernhard er ook en moesten wij de bal pakken van Moos. Moos rende onvermoeibaar rondjes om het zwembad.
Vandaag zou het de laatste zonnige dag zijn en ik overweeg Moos eens met de hondenshampoo te wassen. Ik zie je nu al denken van "waar begin je aan". Qua glanzende vacht hoeven we het niet te doen maar we ruiken de beek een beetje. Wordt vervolgd....! :-)
We wensen je weer een hele mooie tocht, sterkte met je scheenbeen, heerlijke maaltijden en mooie belevenissen toe!
Groetjes van Ingrid x
-
25 April 2013 - 15:03
Patty:
Hey Marnix,
Wat heerlijk om jouw verhalen te lezen. En wat kan jij geweldig schrijven! Moet je iets mee gaan doen.
Het brengt jouw prachtige avontuur mede daardoor heel erg dichtbij. Ik zou wel eens willen meekijken naar waar je nu loopt. Als een soort webcam, weet je wel. Je hebt al een enorme afstand achter de rug Marnix. Good for you!
Blijf goed naar je lijf luisteren. Neem pijntjes serieus en loop niet te lang door. Vooral lekker eten is heel erg belangrijk :-).
Het bericht over je vader zal misschien voor wat meer ballast in je rugzak zorgen, maar de levensintelling van je ouders zal helpen ermee om te gaan. En dat Moos verliefd is, zal je hart doen smelten.
Parcifal is vandaag naar China vertrokken, dus is bij mij de ergste druk even van de ketel. Heerlijk! Even tijd maken om jouw avonturen te lezen en een berichtje te schrijven.
De Alpe d'Huez uren zijn iig geregeld. Jouw mailtje aan Silvana en Parcifal maakte het een beetje verwarrend, want Parcifal ging aan P&O vragen hoe nu verder. Maar dat had ik immers al gedaan. Ik heb het toen weer opgepakt en heb het formulier ingevuld en naar Silvana gestuurd. De uren worden verrekend als je terug bent.
Op C1 gaat het prima. Men is al helemaal gewend en de dingen gaan alweer helemaal vanzelf. Op 22 juni wordt een familiedag op de Campus georganiseerd. Oma Patty is er natuurlijk bij :-).
Marnix, tot zover. Hou je haaks en zorg goed voor jezelf (ben je afgevallen of valt 't mee?).
Lieve groet,
Patty -
25 April 2013 - 19:53
Riet Swagemakers:
Lieve Marnix. Je bent een wandelende poëet! Geweldig zoals jij de prachtige vergezichten weet te beschrijven.Ik merk dat deze tocht je goed doet en dat je contacten met mede-pelgrims je de lange weg aangenamer maakt. Laat je hoofd leeg stromen en je hart vol. Ik denk veel aan jou. Liefs. Riet. -
25 April 2013 - 22:54
Ingrid:
Deel 2 Wasbeurt Moos:
Met liefde de tuinslang verbonden aan een binnenkraan met warm water. Nou Moos zag het water uit de slang komen en weg was die. Zelfs niet drinken uit de slang. Ik vermoed dat jullie ooit weleens de slang hebben gebruikt bij Moos, wat een slimme hond is het toch!
Dus nu een handdoek goed nat gemaakt, wat shampoo erop en ja hoor..., dat vond Moos wel lekker. Daarna nog een paar keer met schoon water en bij het afdrogen had hij meteen een lekkere massage.
Om een beetje te drogen ben ik meteen gaan wandelen en Moos dacht "wat is het toch heerlijk om met mijn rug in het zand te draaien".
Uiteindelijk ruikt Moos weer lekker en glanst prachtig!
:-D Zwaai zwaai! x -
26 April 2013 - 16:58
Karel En Tineke:
Hi Marnix,
Goed te lezen dat je geniet en ervaart tijdens je reis en dat je de eerste fysieke tegenslagen weer te boven bent. Nu je inmiddels in Frankrijk bent: ik had je beloofd het adres van een vriend (wjjnboer) te geven waar je mogelijk kunt overnachten als het op je route ligt.
Het gehucht heet La Croix Pilate, op de kruising van D965 (richting St. Cyr les Colons) en D139.
Mocht het op je weg komen dan zal ik Tom en Mieke Thoden van Velzen op de hoogte brengen van je komst, ze zullen je ongetwijfeld gastvrij onthalen.
Bon voyage!
Karel en Tineke
-
16 Juni 2013 - 15:22
Frank:
langzaam maar zeker...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
