door het dal van l'Hermeton en extra kruimelspoor

De Hermeton stroomt en meandert door een groen smal en steil dal dat mij gevangen houdt. De uitweg ligt stroomopwaarts maar verborgen achter oneindige bochten en talrijke obstakels;  omgevallen bomen, rotsformaties en zijbeken. De bomen waren het makkelijkst;  er over, er omheen en soms er onder door, af en toe zelfs op handen en voeten!
De rotsformaties omzeilen was pittiger, vaak steil omhoog en ook weer naar beneden. Gelukkig hingen er touwen op de steilste plekken voor een extra houvast. De zijbeken zorgen alleen maar voor modderige schoenen.

De rivier is geen moment hetzelfde. Stroming, wind en licht zorgen ervoor dat hetzelfde plekje er ieder moment anders uitziet en door mijn eigen wandeling tegen de stroom in, zie ik steeds weer een nieuw stuk natuur. Dat de veranderingen continu zijn,  werd bewezen toen aan de andere kant van de rivier plotseling een boom omviel. Het enige dat daaraan voorafging was wat gekraak. Later hoorde ik dat er bevers in dit gebied zitten maar die zijn normaal alleen in de schemering of nacht actief. Hogerop werd de natuurlijke idylle verstoord door de menselijke bosarbeid. Het 2 voeten brede paadje was een modderig tractor pad geworden en motorzaaglawaai overdstemde ieder natuurlijk geluid.

De meanders van de rivier en van het pad dat naast de rivier ligt en in zijn eigen ritme nog eens extra slingert, zorgen ervoor dat een afstand van hemelsbreed 5 km een wandeling van ruim 10 km en 2,5 uur aan stilte,  kabbelend water, vogels, ruisen van de wind en herinneringen oplevert.

Een rivier stroomopwaarts lopen, kun je zien als een reis terug in de tijd. Het water dat je tegemoet stroomt, is gisteren?  vorige week? vorige maand? ergens gevallen en komt nu langs. Misschien moest ik daarom terugdenken aan eerdere wandelingen langs een rivier of door een rivierbedding met Lilian en Willem in de Dordogne, Spanje, Cyprus en op Mallorca en IJsland. Tot nu toe hadden herinneringen vaak een bijsmaak van verdriet om wat er niet meer is. Vandaag merkte ik dat een nieuwe herinnering is toegevoegd in dezelfde kleur als de eerdere.

Ik begrijp de zalm nu ook wat beter want als ik een vis zou zijn dan zou ik ook maar een doel hebben en dat is stroomopwaarts zwemmen en wel zover mogelijk. De pelgrim heeft dat vroeger ook al goed begrepen want de meeste oude routes volgen de rivierdalen en ik zal nog menigmaal tijdens deze reis tegen een stroom ingaan.

Ultreia,  X


Voor mijzelf houd ik naast de weblog ook mijn locatie en wat tripgegens van mijn gps bij. Ik probeer iedere dag een nieuwe punaise op de kaart te prikken. (Helaas kan ik niet corrigeren en zit er zo nu en dan een foutje in.)

http://www.ironsix.nl/index.php?page=4&log_tag=IS0001

De site die ik daarvoor gebruik, is van mij en heeft met mijn geocache-hobby te maken. Lilian heeft voor mij een klein muntje ontworpen dat ik soms in geocaches achterlaat en die dan door een andere geocacher gevonden en gelogd kunnen worden. Ik heb 500 van die muntjes laten maken en ruim 400 heb ik achtergelaten of uitgedeeld.