Laatste dag in Nederland
Door: Marnix
Blijf op de hoogte en volg Marnix
11 April 2013 | Nederland, Valkenburg
Even een korte update. Ik zit nu in Valkenburg en morgen ga ik de grens over naar Vise. Tot nu toe gaat het zeer goed. Ik heb in 11 dagen 280 km gelopen. De dagafstanden zijn iets langer dan ik oorspronkelijk van plan was en daardoor lig ik 1 dag voor op mijn planning. Behoefte aan een rustdag heb ik niet echt. Ik zou me denk ik stierlijk vervelen.
Tot nu toe heb ik aan het eind van iedere dag witte bonen in mijn rechter broekzak zitten. Meestal 3. Vandaag was dat bjjv. omdat we in de tuin van een inwoner van Terstraten mochten zitten en koffie van hem kregen. Daarna liepen we door een prachtig beekdal met hele velden speenkruid (geel) en bosanemoontjes wit; opnieuw een witte boon, zeker omdat ik weet dat Lilian mij daar op gewezen zou hebben. Nu sta ik daar zelf even bij stil en geniet van deze mooie voorjaarsbode.
Gisteren in Sittard was dat vanwege een leuk gesprek met de ambtenaar waar ik een stempel voor mijn pelgrimspaspoort haalde.
Al vanaf Afferden loop ik stukken met Monica en Peter Jan. Zij zijn in Pieterburen begonnen en lopen vanaf de Pietersberg de GR5 richting Nice. Onze wegen zullen zich binnenkort scheiden maar een weerzien is al gepland. De afgelopen dagen zijn omgevlogen met veel gepraat, biertjes na het wandelen en gezamenlijke maaltijden. Ik zal hun gezelschap missen. Hopenlijk ontmoet ik snel nieuwe (tijdelijke) tochtgenoten.
Zo af en toe loop ik ook alleen en dan heb ik veel tijd om na te denken. Met name over Lilian en de nacht en ochtend van haar overlijden. Ik kan nog niet zeggen dat ik acceptatie voel maar geleidelijk komt er meer balans tussen wat ik met mijn verstand beredeneer en wat ik voel, maar (net als na het overlijden van Margot) zal ik nog lang een gevoel over houden of er geen andere uitkomst mogelijk was geweest. Ik denk van niet en het is zo als het is en daar past berusting bij maar toch...
Door de vele leuke momenten en ontmoetingen deze eerste weken ben ik ervan overtuigd met het goede bezig te zijn. Morgen zal ik bij Charles en Laura en hun kinderen Nicole en Bruno in Vise overnachten en daar verheug ik mij op, maar eerst nog een gezellig afscheidsetentje.
Ultreia X
Tot nu toe heb ik aan het eind van iedere dag witte bonen in mijn rechter broekzak zitten. Meestal 3. Vandaag was dat bjjv. omdat we in de tuin van een inwoner van Terstraten mochten zitten en koffie van hem kregen. Daarna liepen we door een prachtig beekdal met hele velden speenkruid (geel) en bosanemoontjes wit; opnieuw een witte boon, zeker omdat ik weet dat Lilian mij daar op gewezen zou hebben. Nu sta ik daar zelf even bij stil en geniet van deze mooie voorjaarsbode.
Gisteren in Sittard was dat vanwege een leuk gesprek met de ambtenaar waar ik een stempel voor mijn pelgrimspaspoort haalde.
Al vanaf Afferden loop ik stukken met Monica en Peter Jan. Zij zijn in Pieterburen begonnen en lopen vanaf de Pietersberg de GR5 richting Nice. Onze wegen zullen zich binnenkort scheiden maar een weerzien is al gepland. De afgelopen dagen zijn omgevlogen met veel gepraat, biertjes na het wandelen en gezamenlijke maaltijden. Ik zal hun gezelschap missen. Hopenlijk ontmoet ik snel nieuwe (tijdelijke) tochtgenoten.
Zo af en toe loop ik ook alleen en dan heb ik veel tijd om na te denken. Met name over Lilian en de nacht en ochtend van haar overlijden. Ik kan nog niet zeggen dat ik acceptatie voel maar geleidelijk komt er meer balans tussen wat ik met mijn verstand beredeneer en wat ik voel, maar (net als na het overlijden van Margot) zal ik nog lang een gevoel over houden of er geen andere uitkomst mogelijk was geweest. Ik denk van niet en het is zo als het is en daar past berusting bij maar toch...
Door de vele leuke momenten en ontmoetingen deze eerste weken ben ik ervan overtuigd met het goede bezig te zijn. Morgen zal ik bij Charles en Laura en hun kinderen Nicole en Bruno in Vise overnachten en daar verheug ik mij op, maar eerst nog een gezellig afscheidsetentje.
Ultreia X
-
11 April 2013 - 22:56
Charles:
Ja wat fijn dat je morgen komt! Morgen verandert niet alleen het land, maar ook (gedeeltelijk) de taal en zeker het menu! Nu je vandaag met asperges afscheid neemt van het heerkijke Limburgse land, zullen we je morgen met een Frans-Belgische maaltijd verrassen... tja zeldfs als je een dag zou uitrusten zou je je nog niet hoeven vervelen, toch?
Goede wandeling, vergeet niet een kopje thee in Eijsden bij de veerpont te drinken. Dat is zo'n mooi plekje!
Charkes & Cie -
12 April 2013 - 08:49
Marcel:
Ik ben blij dat de bonen elke dag weer hun weg vinden. Als ze versleten zij, kook je ze en eet ze op zodat je de geluksmomenten in je opneemt. Doe dat niet voordat je een nieuw voorraadje hebt gekocht! Mooi dat je momenten van overdenking en reflectie kunt afwisselen met verstrooing en nieuwe ontmoetingen, zo had je je de tocht ook voorgesteld.
Vervolg de weg................ -
12 April 2013 - 16:46
Kitty:
Dag Marnix,
Wat ben je al goed opgeschoten, 280 km. in 11 dagen. Volgende week gaan we met vrienden weer een stuk Pieterpad lopen van Roermond naar Sittard. Voor ons is dat pad een meer maanden plan. Wij lopen in 2 dagen ongeveer 20 km. per dag.
Je bent door Sittard gekomen, daar kom ik vandaag. Daar ben ik jarenlang iedere week naar toegegaan, naar mijn moeder en die is bijna 98 jaar geworden.
Leuk om je zo te volgen. We hopen voor jou dat er nog heel veel witte bonen van broekzak zullen wisselen.
Tot schrijfs Liefs Kitty. -
12 April 2013 - 20:11
Sonja Noija:
Hoi Marnix,
wat schrijft Marcel dat geweldig over het opeten en innemen van de "geluksbonen" als ze versleten zijn. Prachtig.
En mooi om te lezen dat je kunt delen wat je ervaringen en gevoelens zijn de afgelopen dagen. Berusting en verwerking zijn natuurlijk twee verschillende dingen. Dat weet ik uit ervaring.
En ik lees uit je verslag dat je absoluut een goede keuze hebt gemaakt om dit te doen.
Ga zo voort op je pad......
Sonja van de overkant
-
12 April 2013 - 22:55
Wessel:
Hoi Marnix,
Fijn om te horen dat je de start in Nederland zo goed is afgegaan.Ik heb vandaag sinds lang weer eens 18 holes gelopen en dacht aan de afstanden die jij aflegt. Geen verhouding!!
Ik denk dat Lilian trots op je zou zijn zoals je het doet en er mee omgaat.
Straks lekkere temperaturen en de landen van de betere maaltijden en de wijn!
ga zo door m'n vriend , hou vol en geniet en blijf vooral schrijven!
groeten, Wessel -
13 April 2013 - 15:52
Ingrid:
Hallo Marnix,
Elke keer kijken we weer uit naar jouw reisverslag en we zijn blij dat het zo voorspoedig gaat. Ik sluit me aan bij Wessel, ik denk dat Lilian supertrots zou zijn en ook met een schaterlach. Ja, ik kende haar 50 jaar en wij hadden vaak van die meisjes-lachjes! :-)
Met je Moos gaat het geweldig goed. Wij genieten omdat Moos zo vrolijk en blij is. Hij heeft écht veel beweging gehad en is soms zo moe dat we hem naar boven moeten duwen. Dan gaat hij heerlijk languit op de bank, af en toe ook op zijn rug. Ik moet nu denken aan Lilian's grapje... Er waren kinderen aan het kijken hoe Moos aan het zwemmen was en toen zei Lil: "Als je nu een poosje blijft kijken dan gaat hij vast de rugslag doen". Die kinderen van "tsjiew, kan die dat?". Haha, nou chillen kan Moos zeker!
Morgen vieren we de verjaardag van Bernhard en ik vrees dat ik dit jaar de hapjes niet op de salontafel kan laten staan. You know why!
Heb je al een nieuw paar schoenen nodig? Tijdig melden hoor!
Een hartelijke groet weer van ons allen!! -
14 April 2013 - 11:47
Ingrid:
Schaterlach..., zeker niet om je uit te lachen hoor maar om je toe te lachen! Zo van "dat flikt hij toch maar"! Dus heel positief! x -
14 April 2013 - 12:07
Wout:
Hoi Marnix
Fijn dat het wandelen zo goed gaat en dat je mooie contacten en ervaringen onderweg hebt. Daar draait het met het wandelen tenslotte ook om. Het weer wordt langzaam aan steeds beter, dus er komen ook steeds meer momenten om onderweg lekker van de lentezon te genieten.
Het verstand en het gevoel hebben niet dezelfde snelheid. Soms loopt het verstand voorop en soms het gevoel. Nu loopt het verstand voorop en komt het gevoel er achteraan. Door lekker te wandelen krijgt het gevoel de kans om weer bij te komen. Je hebt de tijd, geniet ervan.
Als het goed is ben je nu onderweg in België: ander land, andere mensen, andere biertjes. Het is eigenlijk ook een culinaire ontdekkingstocht. Bofkont!
Veel plezier. En zo als de Drenten zeggen "Goed goan"
Groet, ook van Boudewien,
Wout -
14 April 2013 - 19:52
Jqn:
Hoi Marnix,
Ik lees dit met een paar dagen vertraging. Dus als ik dit lees zit je al een stuk in België. Het is mooi dat overpeinzingen en terugkijken afgewisseld worden met nieuwe ervaringen.Ik heb bewondering voor je zoals jij in het leven sta en de dingen oppak. Ik hoop dat er nog vele mooie ontmoetingen en vergezichten op je weg komen. En dat zal ongetwijfeld het geval zijn. Lilian zou het geweldig gevonden hebben. Ik kijk uit naar je volgende verslag.
hatelijke groeten en veel goede ervaringen gewenst,
Jan
-
15 April 2013 - 09:58
Leo Bom:
beste Marnix,
Fijn te lezen dat je zo'n goede reis hebt. Met elke stap vooruit verken je de wereld verder en verwerk je het verleden. Ook sterkte met alle indrukken die je opdoet. Ik heb vorige jaar zoveel prachtige goede mensen ontmoet op mijn reis, het zal jou zeker ook goed doen.
Ik hoop op 15 juni met mijn oudste zoon naar Biaritz te vliegen voor mijn laatste deel van de tocht. Wellicht zit er dan nog een ontmoeting in. Te zijner tijd peil ik je wel even met een sms.
Hgr Leo Bom
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
