De eerste dag

Na maanden van plannen, praten, lijstjes en afscheid nemen, was het vandaag zover; de eerste dag wandelen. De dag begon met een prachtige zonsopgang, een ontbijt en daarna het laatste lijstje. Op dat lijstje had ik gezet, wat ik er allemaal uitgezet of afgesloten moest worden. Om 9 uur kwamen mijn ouders en even later de familie Oskamp om Moos op te halen. Opgeroepen door mijn vader hadden zich een grote groep vrienden, buren en diverse collega's verzameld waardoor ik met een brok in mijn keel aan de eerste meters begon.
Je bent een rijk man als je veel vrienden hebt en ik voel me zeer rijk maar ook een beetje een dwaas dat ik dat (tijdelijk) achter mij wil laten.

Gelukkig werd ik het eerste deel van mijn tocht vergezeld door Ron, Annet en Elize. Herinneringen ophalend over eerdere wandelingen (met Lilian en Willem), gezellig kletsend en genietend van een voorzichtig zonnetje vlogen de kilometers voorbij. Onderweg kwam ons een man tegemoet die zich kennelijk afvroeg waar 4 wandelaars zo'n grote rugzak voor nodig hadden, want hij verbaasde zich hard op met de woorden "dat wordt een flinke lunch". Die lunch kwam later maar niet uit de rugzak.

In Loenen liet ik mijn 3 metgezellen achter en liep ik alleen verder om niet veel later verrast te worden door Karel en Tineke die de laatste 5 km met mij meeliepen. De eerste dag werd afgesloten met een gezellige paasmaaltijd met een groep golfvrienden. Wat een topdag!

Morgen gaat ik verder naar Westervoort om overmorgen bij Millingen ad Rijn het Pieterpad op te pakken. Ik heb zoveel wensen, amuletten en geluksbrengers gekregen, dat het moet gaan lukken. Ik heb er in ieder geval zin in.

Ultreia, Marnix