Graden enzo
Door: Marnix
Blijf op de hoogte en volg Marnix
06 Juni 2013 | Frankrijk, Roquefort
Maandag 3 juni heb ik 30 km onder een blauwe hemel van La Reole naar Bazas gelopen. De plaatsnamen klinken al een beetje Spaans maar het is nog ruim 250 km naar de grens.
Een blauwe hemel betekent natuurlijk zon en die scheen uitbundig. Uiteindelijk moest ik toch maar weer mijn broek lang maken en mouwen improviseren want alleen zonnebrandcrème smeren, was niet voldoende. Gelukkig voert de weg zo nu en dan ook door een bos zodat er soms ook wat schaduw over de weg valt. Ondanks dat is het warm, ergens tussen de 20 en 25 graden.
Hoewel het hier niet zo heel erg hoog is, gaat het op een dag toch behoorlijk op en neer en geeft de gps aan dat aan het eind van de dag weer zo'n 350-450 meters zijn geklommen. Maximale stijgings- of dalingsgraad moet ik, net als de temperatuur, bij gebrek aan nauwkeurige meetapparatuur, schatten en ligt op 15-20 graden.
Het nauwkeurigst houd ik mijn geografische positie bij. Apeldoorn ligt op Noord 52 graden en Oost 6 graden en Santiago de Compostella ligt op ongeveer N 43 gr en W 8,5 gr.
Dus maar 9 graden naar het zuiden en 14,5 graden naar het westen. (Even een klein lesje meetkunde tussendoor: de aarde heeft een omtrek van ongeveer 40.000 km en is verdeeld in 360 graden; dus iedere graad is ongeveer 110 km. Helaas is de aarde niet rond maar een ellipsoïde maar dat is een andere les)
Op 1 juni ben ik de 45-graden lijn gepasseerd en was ik halverwege de Noordpool en de equator en op 3 juni ben ik de 0-meridiaan gepasseerd en dus van Oost naar West overgestoken. Allemaal vrij banale feiten maar het drukt wel uit dat ik steeds dichter bij mijn geografische doel kom en dat voelt goed. Ergens achter de horizon liggen de Pyreneeën en in minder dan een week moeten die in zicht komen, bijna onvoorstelbaar dat die berggraat bijna binnen handbereik is gekomen.
Hoewel mijn eigen twee benen en voeten mij tot zover hebben gebracht, zou ik niet zo ver gekomen zijn zonder de praktische hulp van mijn familie en vrienden, bij de verzorging van Moos, mijn huis en hulp tijdens mijn reis. Nog veel belangrijker was en is de steun en aanmoediging die ik van het thuisfront en van mijn medepelgrims ontvang. Een mens is tot veel in staat maar in verbinding en samen met zijn medemensen tot veel en veel meer. Zonder de steun van mijn familie, vrienden en collega's zou ik niet zijn begonnen en door julli aanmoedigingen en de ontmoetingen en gesprekken met vele medepelgrims en gastheren/vrouwen heb ik de moed gevonden door te gaan.
De weg is niet altijd gemakkelijk en als je denkt dat je er bijna bent, blijkt er toch nog een nieuwe hobbel te nemen maar steil of niet, er is altijd een route te vinden om er te komen. Je moet er alleen de juiste route vinden of gewoon maar proberen.
Ik ben deze reis steeds meer als een geschenk gaan zien. Eigenlijk in eerste instantie van en door Lilian. Mijn werkgever, Achmea, speelt natuurlijk ook een belangrijke rol door mij een sabbitical van 6 maanden te gunnen en mij op 1 oktober ergens in een nieuwe functie weer terug te nemen. Maar ook door de al eerder genoemde hulp en de ruimte die ik van mijn familie en speciaal van mijn vader krijg voor het vervolgen van mijn reis. Het maakt het kado dat bij Lilian is begonnen nog mooier en waardevoller.
Lieve pa, dank voor de ruimte die je mij altijd hebt gegeven en nog steeds blijft geven ondanks je eigen gezondheidstoestand.
-
06 Juni 2013 - 19:19
Mariët:
Lieve Marnix,
Dit is de eerste keer dat ik op je reis reageer. Ik wil alleen even zeggen dat ik elke keer weer ontroerd ben als ik je verslag lees!
De ervaring is de weg niet het resultaat!
Liefs,
Mariët -
06 Juni 2013 - 19:24
Lous:
Hallo Marnix,
Wat mooi, Marnix! De band met je familie is fantastisch. En wat zal iedereen trots op je zijn.
Maar vooral voor jou is dit zo belangrijk. Er zullen nog wel meer hobbels komen, maar dat is het hele leven. Die komen er om ze te overwonnen te worden en waar je dan sterker uitkomt.
Geniet en ik wens je weer Buen Camino.
Lous. -
06 Juni 2013 - 20:15
Gilbert:
we blijven je " volgen "...mooi verslag weer !
-
06 Juni 2013 - 22:27
Carla Dekker:
Marnix, ik heb de kaart weer even opgepiept...enne...je bent al bijna door Franrijk heen. Ongelooflijk!
Ikmkan me nu veel beter voorstellen dat de mensheid vroeger naar Rome liep om schilderlessen te krijgen of wat dan ook. Kost een beetje tijd, maar dan heb je ook wat.
Geniet van je ontmoetingen in deze tijd. We denken aan je a.s. dinsdag..
Groet van Carla -
06 Juni 2013 - 23:19
Ingrid:
Lieve Marnix, dat er weer een nieuw verslag van je is maakte me blij want er zat toch bijna een week tussen. En ondanks dat je een sterke kerel bent maakte ik me een ietsiepietsie ongerust. Dat was dus niet nodig want je bent alweer zo'n eind verder en misschien had je ook geen internet.
Dat de Pyreneeën nu in het vizier komen is een mijlpaal en dat je dit lopend hebt bereikt vind ik wel zo ongelofelijk knap. Ook in je koppie heb je al heel veel doorstaan en dan lijkt het me ook heel zwaar als je geen bekende bij je hebt. Gelukkig maakt de technologie het dan wel een beetje goed!
Moos is nu ook een week in Dieren. Wat zullen ze daar genieten van die lieverd. Uiteraard missen we Moos. We komen nog geregeld wel een zwarte haar tegen haha!
Trees belde me over de bloemen, zo lief dat ze die heeft geregeld en ze staan nog steeds erg mooi! Ik sluit me bij Carla aan, we zijn dinsdag ook in gedachten bij jou!
Bon voyage ami! Salutations,
Ingrid -
07 Juni 2013 - 00:14
Trees Pijnenburg:
Lieve Marnix,
Wat maak je ons weer gelukkig met je mooie verslag. Ik ben heel trots op mijn schoonzoon met zijn wiskundeknobbel.Boeiend en leerzaam
Lieve Marnix ,we hebben een moeilijke week voor de boeg. Net als jij gaan wij samen de berg weer op.
Lieve groeten Trees -
07 Juni 2013 - 07:47
Marcel:
Moderne technieken, ingepast in een eeuwenoude tocht. De ervaring lijkt gelijk, 'een fysieke beleving van een spiritueel pad', las ik onlangs.
Bo(o)n voyage (ik ga alvast nadenken over de Spaanse variant hiervan)
Marcel -
07 Juni 2013 - 16:19
Jan Van Ree:
Hoi Marnix,
Weer een geweldig verslag van een deel van deze reis. Mooi dat nu ook de zon in Frankrijk is doorgebroken en het regenseizoen zo te horen achter de rug is. Geweldig zoals je feiten en gevoelens naast elkaar zet.
Marnix, Veel sterkte komende week.
bedankt voor dit verslag.
goede reis Jan
-
07 Juni 2013 - 22:09
Hans En Ada Westdijk:
Wat heb je weer een mooi verslag gemaakt. Het voelt of ik naast je loop. Wij wensen je nog mooie dagen toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
